Stigið

Það má ekki gleyma því að skoða málið út frá sjónarhóli heimilanna.

Skuldir heimilanna sem hlutfall af ráðstöfunartekjum voru 20% árið 1980 en 272% í árslok 2008.  Sjá hér og hér.

Vísitölufjölskyldan er rekin með 2 mkr. halla að meðaltali á ári.  Sjá hér.

Skattbyrðin á hverja fjögurra manna fjölskyldu í landinu mun aukast að meðaltali um 90 þúsund krónur á mánuði, þegar skattahækkanir í aðgerðaáætlun stjórnvalda verður komin að fullu til framkvæmda.  Sjá hér.

Á að endurreisa þjóðfélagið á þessum grundvelli?

Hvernig mun skuldastaða heimilanna líta út þegar búið er að stoppa upp í 180 milljarða fjárlagagat á næstu 3 árum?  Eða eftir 7 ár þegar við ættum að byrja að borga af Icesave skv. undirrituðum samningi?  Já eða 15 þegar skuldin ætti að vera uppgreidd?

Meiri áhyggjur af yfirstandandi glímu

Athugasemdir

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 30.6.2009 kl. 03:29]

Ég hef á tilfinningunni að þetta fjárlagagat upp á 180 milljarða sé vanmetið.

Ríkisstjórnin var að fá leyfi fyrir 300 milljarða láni í viðbót við það sem fyrirhugað var.

það þýðir aukna vaxtbyrði, aukinn fjárlagahalla...

Klúður Ingibjargar og Geirs hefur verið af stjarnfræðilegri gráðu...

[Margrét Sigurðardóttir, 30.6.2009 kl. 08:52]

Verkalýðshreyfingin hefur séð til þess að launataxtar eru svo lágir að venjulegt fólk getur engan veginn lifað af og einnig greitt af skuldum sínum.
Þjóðarsátt og stöðugleikasáttmáli gengur út á það að áfram verði launataxtar venjulegs launafólks skammarlega lágir. Af hverju í ósköpunum er verkalýðshreyfingin svona róleg?
Það er eins og Ísland sé tilraunastöð til að athuga hversu mikið er hægt að bjóða vestrænni þjóð af fátækt þar til eitthvað gerist. En hvað?