Aðkoma talsmanns neytenda

Frá því að upplýst var um tilvist lögfræðiálitsins, sem SÍ lét gera í maí 2009, þar sem niðurstaðan gefur til kynna að gengistrygging lána sé ólögmæt hefur umræðan um hver vissi hvað hvenær innan stjórnsýslunnar farið á flug.  Að sama skapi spyrja menn sig hver ber ábyrgð á hverju.  Það er eðlilegt enda gríðarlegir hagsmunir í húfi og mikilvægt að hið rétta komi fram í málinu og að brugðist verði við staðreyndum málsins á viðeigandi máta.

Þann 1. júlí 2009 beindi Ragnheiður Ríkharðsdóttir, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, eftirfarandi fyrirspurn til Gylfa Magnússonar, efnahags- og viðskiptaráðherra:

,,Frú forseti. Í ljósi þessarar fyrirspurnar langar mig að spyrja hæstv. viðskiptaráðherra. Svo virðist sem myntkörfulánin séu í raun hrein krónulán en með erlendu viðmiði. Því spyr ég hæstv. viðskiptaráðherra: Telur hann lögmæti slíkra lána hafið yfir allan vafa þegar höfð eru til hliðsjónar lög nr. 38/2001, um vexti og verðbætur? Þar kemur fram að ekki megi miða lán við neitt annað en það sem þar stendur. Því spyr ég hæstv. viðskiptaráðherra: Telur hann lögmæti myntkörfulána hafið yfir allan vafa?"

Svar ráðherra var á þessa leið:

,,Frú forseti. Ég vík fyrst að fyrirspurn Ragnheiðar Ríkharðsdóttur um lögmæti lána í erlendri mynt. Lögfræðingar bæði í viðskiptaráðuneytinu og annars staðar í stjórnsýslunni hafa vitaskuld skoðað það mál. Niðurstaða þeirra er að lánin séu lögmæt. En það er auðvitað ekki framkvæmdarvaldsins að skera úr um það. Ef það réttarágreiningur í máli sem þessu er það dómstóla þannig að ég tel að telji einhverjir að þessi lán séu ólögmæt þá liggi beinast við að dómstólar skeri úr um það. Það er alla vega hvorki á valdi viðskiptaráðuneytisins né annarra arma framkvæmdarvaldsins að gera það."

Ráðherra hefur verið gagnrýndur fyrir að hagræða sannleikanum í þessu máli og hefur ráðuneytið séð ástæðu til að birta frétt á vef sínum málsins vegna.  Þar segir:

,,Svar ráðherra er þannig í samræmi  við niðurstöðu minnisblaðs ráðuneytisins. ...  Seðlabankinn hefur þegar birt á vef sínum minnisblað aðallögfræðings bankans og lögfræðiálit lögfræðistofunnar LEX til bankans. Vegna frétta fjölmiðla um það hvort ráðuneytinu hafi verið birt þessi álit skal það tekið fram að lögfræðingur ráðuneytisins sem samdi minnisblað ráðuneytisins fékk afrit af þessum skjölum vegna þeirrar vinnu sinnar en ekki til annarra nota. Seðlabankinn kynnti ekki efni minnisblaðanna fyrir ráðherrum. Viðskiptaráðherra var því ekki kunnugt um minnisblöð Seðlabankans þegar umræðan á Alþingi átti sér stað."

Fram hefur komið að forsætisráðherra var ekki upplýst um tilvist lögfræðiálits SÍ heldur og hefur hún látið þau orð falla að það sé ,,óeðlilegt" og hefur hún fari fram á skýringar af hálfu SÍ.

Í samhengi við þessa umræðu er ekki úr vegi að rifja upp aðkomu talsmanns neytenda, ,,lögfræðings í stjórnsýslunni" sem sendi formlegt bréf til umræddra ráðherra í apríl 2009 þar sem gerð var tillaga um setningu neyðarlaga í þágu neytenda þar sem kveðið verði á um eignarnám lána og niðurfærslu þeirra eftir mati gerðardóms.  Til að rökstyðja tillöguna fjallar talsmaður neytenda m.a. um ólögmæti gengstryggingarinnar á lagalegum forsendum.  Þetta má lesa á bls. 16 - 17 hér. 

Bréfið er stílað á forsætisráðherra.  Afrit fá fjármálaráðherra, félagsmálaráðherra, utanríkisráðherra og viðskiptaráðherra auk forsvarsmanna allra flokka.

Um þetta er tvennt að segja:

a) það var ekki niðurstaða talsmanns neytenda, lögfræðings innan stjórnsýslunnar, að lánin væru lögleg

b) ráðherrar voru upplýstir um það formlega með bréfi talsmanns neytenda

Mátti ekki dreifa minnisblaði

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 11.8.2010 kl. 02:26]

En hvað með starfsleyfin? Ég er enn að bíða eftir að Gylfi efni loforðið frá Borgarafundinum og fylgi því eftir hvernig á því stóð að FME hefur látið viðgangast um árabil að mörg fjármálafyrirtæki hafa stundað ákveðna leyfisskylda starfsemi án þess að hafa til þess fullnægjandi starfsleyfi.

(Sjá hér í seinni hluta myndskeiðs)

[Sigurður Haraldsson, 11.8.2010 kl. 09:53]

Kerfið er rotið og mafía stjórnar hér um það getum við ekki deilt lengur!