Fórnarkostnaðurinn við endurreisn viðskiptabankana

Af frétt Morgunblaðsins að dæma er hluti af lausafjárfyrigreiðslunni hin svokallaða nýja ástarbréfaflétta þar sem Seðlabankinn lánar Íslandsbanka og Arion banka rúma 140 milljarða með bakábyrgð ríkissjóðs, án sérstakrar lagaheimildar, gegn veðum í eignasafni þrotabús Spron og Straums Burðaráss.

Ljóst er að fórnarkostnaðurinn við fulla innstæðutryggingu til handa lítils hluta þjóðarinnar er mikill. Um áramótin 2009/2010 áttu 5% þjóðarinnar meira en helming af öllum bankainnstæðum. 2,5% (4.627 manns) áttu 44% af öllum innstæðum og þar af áttu 9 manns meira en þúsund milljónir. Á sama tíma áttu 95% þjóðarinnar 15 milljónir eða minna inni á bankabók.  Sjá t.d. hér og hér.

Fórnarkostnaðurinn felst m.a. í framlagi ríkissjóðs við endurreisn bankanna (og nýeinkavæðingu tveggja þeirra) ásamt ,,skotleyfi" á lántakendur sem stjórnvöld innsigluðu með breyttri áætlun um endurreisn viðskiptabankanna.

Kostnaðurinn 406 milljarðar